Wednesday, July 29, 2009

SONA? wat da?!

For me, the last SONA of PGMA was the most intriguing SONA of her ever. For that, I daresay, that it is the most nonsense SONA, because I think PGMA only used it to clean, beautify her name (also her administration) and to insult all her "bad" critics, like what CBCP have commented. In my own viewpoint, I think that all stuffs that PGMA have reported to the public were all untrue, maybe true but it's not enough. I was so happy when Minnie Monsod said that she was shocked when PGMA stated that people who says that they're poor decreased. "Baka patay na!," said my classmate Jo Matias. I also noticed that PGMA did not explicitly assert that she will end her term this 2010. Yes, she stated that she never desired to extend her leadership but it's not clear. Another thing, many analysts testified that PGMA's statement about our debts became higher not lower. They said that actually it increased to trillion something. Although, I know that PGMA have helped the Philippine's economy to rise but it's not enough. Let's now focus on education here on our country. PGMA proudly affirmed that she was once a teacher but I consider her crazy because what she have stated that she built schools, acquired more teachers were all nothing, I mean it's not enough! Why did she not state the true condition of education in the country that she handles, the books which are full-of-errors, the need of tables, chairs. And the scholarships that she boasted were only limited (extremely limited) learners benefited. At her SONA, she told her meeting with Barack Obama and I think is not relevant already because it's not happening yet, and still, we did not benefit (we'll see). As I speak here, obviously, my tone is that I don't like PGMA, but sometimes (yes, sometimes) I admire (a little admiration ONLY!) her too. I admired her deed when she helped the Bangkang Papel Boys, the Anak ng Payatas children. But it's not enough, they are only three and many learners also need her help. As I've said earlier, the late SONA was the most intriguing one. In Twitter, on that day, SONA, PGMA, GMA, were on top topics on the said website. Also, you can see people asks what is SONA? who is that? and many more. Also in Twitter, you can see the big, influential comments of some big personalities, i can call it "bwelta", like ex-president Joseph Estrada, senators Pia Cayetano, and most especially, Mar Roxas. But before I end this thing, I just want to suggest (even though "they" can't see this, whatever) to the forthcoming presidents, to use more of Tagalog language because many people can't seem to understand what he/she is saying. Thanks to media that there are somewhat Tagalog "subtitle" (not a dialogue, just the gist of what PGMA is saying) beneath the screen, but how about the persons who can't read, I dunno. Well, this is just my "little" opinion to PGMA's last SONA, SALAMAT KONGRESO, joke only, god bless everyone! :]
--REN

Tuesday, July 28, 2009

The 9th and final State of Nation Address of our President Gloria Macapagal Arroyo is a job well done.

She had made a good script on what she is about to tell. With good script, she is like an actress who is acting in front of the whole Philippines. With that SONA of her, there are many people who protested at the Batasan Complex where the SONA was delivered. In Every word that she delivered, the people on their houses who is watching will just wanted to close their televisions because of the lies that they've heard from her, its because they are not benefitted even they are the poorer ones.

And her SONA must be delivered in TAGALOG, because how about the people who don't understand what she have said. And in fact, were Filipinos and our own language is TAGALOG.



-Ernestine (kaya ko po dito ipinost kasi po ayaw pong mag submit ng comment sa dupalu.bloggles.info/, ayaw po talaga...)



Tuesday, July 21, 2009

MAY NAGAWA KA BA?

Ang pamahalaan ang tumatayo bilang tagapamahala ng ating bansa. Sila ang mga nagpapatupad ng mga batas para sa ikakaunlad nating lahat, nang ating bansa. Ano kaya ang mangyayari sa atin kung ang mga opisyal na ito, ay walang alam gawin kundi ibagsak ang isa't isa, o tinatawag na crab mentality nang mga Pinoy, aasenso pa kaya ang ating bansa?

Meron ngang mga naimplementang batas ang ating mga opisyal ukol sa iba't ibang suliranin ng ating bansa, ngunit epektibo na ba ito sa punto na naresolba na ang naturang suliranin. Hindi natin makakaila na ang gobyerno ay gumagawa ng mga paraan para matulungang ang sambayanang Pilipino. Kaya nga may SONA para ipamukha sa atin ng Pangulo na siay ay may ginagawa para sa aking bansa.

Sapat na ba ang mga ito? Oo nga may nagagawa sila, ang pamahaalan pero ito ay hindi sapat o sabi nga ng sabi ni Heather ay pwede na. Sila ang mga maykapangyarihan na makapagbago at makapagunlad ng ating bansa, kaya sana ay ibigay nila ang kanilang makakaya hindi puro pera ang nasaisip nila.

Nagpatupad sila ng programa para sa illegal logging pero hindi naman gaanong nakitil ito, dahil mismo ang mga pulitiko ang sumusuway. Isa sa mga suliraning sa yamang-lupa ay ang kakulangan ng kaalaman ng magsasaka. Patuloy gumagamit ng makalumang paraan ng pagsasaka, dahil dito mabagal ang paglinang ng produktong agrikultural. Ang hindi matapos tapos na agrarian reform kaya nagdudulot ng suliranin sa ekonomiya. Isa sa pangunahing dahilan ng pagkasira ng kagubatan ay ang pagputol na ng mga puno o illegal logging at minsan nasisira din ang mga ito dahil sa mga programa ng pamahalaan kagaya ng mga dam at irrigation canals. Dahil man sa kakulangan sa kaalaman kaya lumalaki ang suliranin ng ating pamahalan ukol sa ating yamang-tubig. Nalulugi tuloy ang mga mahihirap na mangingisda, samantalang ang mga mayayaman an gumagamit ng mga kemikals ang malakas kumita ng pera.

Kailangan din tayo ng ating gobyerno, na tayo mismo ay sumunod sa mga batas na ito. Nagsisimula sa bawat isa ang pagbabago.

-ROSE ANN CHERISSE SOGUE

Paniniwala sa Pamahalaan

Hindi ko na pabibigatin ang aking mga sinasabi sapagkat nasabi na ng kasamang si Ren ang mga salitang totoo ngunit masakit na tanggapin, lalung-lalo na sa panig ng gobyerno.

Ako'y naniniwala na mayroong ginagawang paraan ang pangulo upang sa gayon ay maitaas ang lebel ng pamumuhay ng mga Pilipino. Kaya lamang, naniniwala rin ako na ang lakas, isip at mga kayamanang ginagamit rito ay tila substandard, sapagkat ang epekto nito sa bansa ay maituturing na kabilang sa kategorya ng "pwede na" at dun naman ako hindi nabibilib. Nasa pamahalaan na ang lahat ng kakayanan upang gumawa ng mga batas at resolusyon upang mapa-igiting ang mga hakbang na ginagawa laban sa mga problemang panlipunan. Ngunit ang ikinasasama ng loob ko ay kung sino ang tagagawa at tagapagganap ng batas ang silang nangunguna sa pagsuway at pagbaluktot rito.

Siyempre, kinakailangan rin naman nila ang tulong ng mga mamamayan. Naniniwala rin ako na hangga't may mga taong kontra nang kontra diyan ngunit wala namang ginagawa upang makatulong sa pagbabago sa takbo ng buhay ng mga Pilipino, hindi pa rin uusad ang ating bansa. Hangga't may mga mandaraya at mandarambong, patuloy na maghihirap ang mga Pilipino.

Ngayon ay dumako naman tayo sa usapin ng likas na yaman. Alam ko na may ginagawa pa rin naman ang gobyerno upang mapagyaman at mapanatili ito ngunit hindi ko matukoy nang kongkreto kung anu-ano ang mga ito sapagkat ang mga ito ay hindi pa masyadong nakakapasaok sa kamalayan ng mga mamamayan. Kulang pa ang effort kung tutuusin sapagkat kung ito'y alam ng mga tao ay makikitulong rin naman tayo sa mga programa, hindi ba? Sapagkat kung tayo'y puna lang nang puna at walang pakialam sa mga panukalang nasa katwiran naman ay wala tayong kina-ibahan sa mga taong baluktot ang prinsipyo.

Gayundin, kung ang bansa natin ay mayaman sa likas na yaman, bakit pa marami ang naghihirap? Marahil, kung ang mga likas na yaman ay rationally and fairly distributed, maiibsan ito.

Nasa iyo, nasa ating lahat pa rin ang solusyon. Kung ang pamahalaan ay di gaanong makikinig sa hinaing natin, ay sa atin na mismo magsimula kung ano ang hinahanap natin sa ating lipunan.


Mary Heather P. Padua

PAMAHALAAN? MAYROON BA?

Sa katotohanan, masasabi kong ako'y nawalan na ng tiwala sa ating pamahalaan sa Pilipinas noong umupo na sa pagkapresidente si Gng. Gloria Macapagal - Arroyo. Hindi naman sa ako'y pumapanig sa oposisyon, napansin ko na ang kanyang gabinete ay mahusay('di man ay napakahusay) sa tuwing ilulunsad lamang ang isang proyekto, sa tinatawag lamang na "campaign period". Ako'y nawawalan ng tiwala sa kanya at sa iba pang pulitiko dahil sa tuwing maglulunsad sila ng proyekto ay nakalagay na sila ang dahilan kung bakit ito naisapagawa. Kung hindi nila mamarapatin, TAYO, ang taong bayan ang nagpondo ng proyektong nasabi at hindi kung sino mang iba. Kadalasan ay hindi pa sila gumagamit ng dekalidad na materyales dahil ito ay mas mura at ito'y kanilang pinagkakatian, at kuminsan ay hindi pa natatapos ang mga proyekto. Dumako naman tayo sa pamamahala nila sa likas na yaman ng ating bansa. Ayon sa mga dayuhang ekonomista, ang wastong dami ng likas na yaman na makakatulong upang mapaunlad ang ekonomiya ng bansa. Ngunit ano ang nangyayari sa atin, ito ay dahil kulang tayo sa kaalaman at higit sa lahat ay kulang ang atensyon na ipinapataw ng pamahalaan dito. Sa umpisa lang sila magaling, (karaniwan ay) nagpapatupad sila ng mga batas ngunit sa umpisa lamang ito nasusunod ng matino. Katulad na lamang ng mga batas sa pagmimina, sa sobrang luma ay hindi na nababagay sa ating panahon.
Ako, bilang isang magaaral, ay umaasa na magkakaroon ng solusyon sa problemang kinakaharap ng ating bansa sa kasalukuyan. MABUHAY ANG PILIPINAS! TAYO'Y MAGKAISA!


Sumasainyo,
REN LEXUS DC. SANQUI
ESC-IV

May NAGAWA ba o WALA ang Pamahalaan?

Base sa aking malawak na kaisipan..


MAY NAGAWA


May mga pagkakataon na merong nagawa ang pamahalaan dahil sa mga naipatutupad nilang mga batas na layuning maitigil ang mga masasamang mga gawain ng mga Pilipino at upang huwag ng makapanakit sa kapwa nito. At may mga ibinibigay silang mga tulong sa mga piling tao lamang, katulad ng libreng bahay. Ang pagkakaroon ng mga feeding programs sa mga piling lugar.


WALANG NAGAWA


At ang mga pagkakataong walang nagawa ay ang hidi pagbigay ng mga tamang benepisyo sa mgfa ating mga magsasaka na naghihirap umani ng mga pagkaing ating kinakain. At ang hindi pag uukol ng pansin sa kanila. At ang mga piling tao lamang ang nabibigyan ng mga bagay, hindi ba pwedeng wala ng matirang mga taong nakatira sa mga squatters area. At ang patuloy na paglabag ng mga tao sa batas, dahil sa wala silang tiwala sa kanilang sariling PAMAHALAAN.

-Ernestine R.Gonzales

Wednesday, July 15, 2009

Re

We would like to monetize through our project but stil we are underage. Hope somebody will help us to make it possible.